Ursodiol do długotrwałego leczenia pierwotnej marskości żółciowej ad 6

Progresja choroby była najbardziej widoczna w grupie placebo i nie była konsekwencją wprowadzenia ursodiol. Mimo to, niektórzy pacjenci mieli niepowodzenie leczenia podczas przyjmowania ursodiol. Może to częściowo odzwierciedlać gorszą reakcję u pacjentów z bardziej zaawansowaną chorobą. Warto zauważyć, że odsetek pacjentów poddanych przeszczepowi był podobny w różnych ośrodkach. To przemawia przeciwko uprzedzeniom związanym z różnicami w kryteriach kwalifikowalności. Wyniki analizowano na zasadzie zamiaru leczenia, niezależnie od przestrzegania leczenia i niewielkich naruszeń protokołu. Dwóch z czterech pacjentów przydzielonych do ursodiolu, którzy przeszli transplantację wątroby, zaprzestało przyjmowania leku co najmniej sześć miesięcy przed podjęciem decyzji o transplantacji. Wskazanie do przeszczepienia wątroby u trzeciego pacjenta (histologiczne objawy marskości) było niekonwencjonalne. Czwarty pacjent, który zastosował leczenie (z poziomem ursodiol w surowicy w zakresie od 43 do 66 procent wszystkich kwasów żółciowych), miał stopniowe pogorszenie. U tego pacjenta wartość bilirubiny wzrosła z 2,2 mg na decylitr (38 .mol na litr) przy przyjęciu do 4,9 mg na decylitr (84 .mol na litr) po 42 miesiącach leczenia. W grupie przypisanej do grupy placebo, 12 z 13 pacjentów, którzy zostali skierowani do przeszczepienia wątroby, postępowało zgodnie z przypisanymi schematami leczenia placebo i ursodiolem, co wykazano w analizie kwasów żółciowych w surowicy. Pozostały pacjent nie przyjmował ursodiolu przez okres jednego roku w latach 3 i 4 badania. U ośmiu z tych pacjentów niepowodzenie leczenia wystąpiło podczas okresu podwójnie ślepej próby.
Częstość transplantacji wątroby (lub skierowanie do niej) lub zgon był istotnie wyższy w grupie placebo niż w grupie otrzymującej ursodiol. Większość zgonów była spowodowana powikłaniami choroby wątroby lub transplantacji wątroby. Nie badaliśmy przeżycia jako takiego, ponieważ udana transplantacja oznacza jedno mniej śmierci i trudno jest odróżnić wpływ ursodolu od przeszczepu wątroby w analizie przeżycia. Ponadto nasze badanie nie zostało zaprojektowane w celu rozwiązania tego problemu i nie obejmowało wystarczającej liczby pacjentów, aby to zrobić. Po przeanalizowaniu dostępnych danych dotyczących przeżycia 23 333 34 (w sumie u 550 pacjentów monitorowanych przez dwa do czterech lat) śmiertelność wynosi około 6 procent u pacjentów leczonych ursodiolem i 12 procent u pacjentów otrzymujących placebo.
Najsilniej związanymi z niepowodzeniem leczenia były trzy wartości laboratoryjne (wysoki poziom bilirubiny i kwasów żółciowych oraz niski poziom albuminy) oraz dwa wskaźniki kliniczne (powiększenie wątroby i powiększenie śledziony). Punktacja Mayo, przy obliczaniu, którego bilirubinemia ma przeważający wpływ, była również silnie związana z niepowodzeniem leczenia. Analiza wieloczynnikowa wykazała bilirubinemię i powiększenie wątroby jako niezależne zmienne predykcyjne. Tak jak w przypadku nieleczonych pacjentów, wysoki poziom bilirubiny był czynnikiem najsilniej związanym ze słabym wynikiem12,24,36,37. Chociaż poziom krążących kwasów żółciowych był silnie związany z postępem choroby, nie miał niezależnej roli prognostycznej; jest to częściowo wyjaśnione przez silną korelację między kwasami żółciowymi a bilirubiną
[hasła pokrewne: wybielanie zębów martwych, rak nabłonkowy, badania ginekologiczne rodzaje ]